Bokmålsordboka
aspirere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å aspirere | aspirerer | aspirerte | har aspirert | aspirer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| aspirert + іменник | aspirert + іменник | den/det aspirerte + іменник | aspirerte + іменник | aspirerende |
Вимова
aspireˊreПоходження
fra latin ‘puste til noe’, av ad ‘til’ og spirare ‘puste, ånde’Значення та вживання
Фіксовані вирази
- aspirere tilsikte mot, ønske seg, være kandidat til
- aspirere til en stilling i administrasjonen