Bokmålsordboka
aspekt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et aspekt | aspektet | aspektaspekter | aspektaaspektene |
Вимова
aspekˊtПоходження
av latin aspectus ‘syn’, perfektum partisipp av adspicere ‘se på’Значення та вживання
Приклад
- en sak med mange aspekter;
- nye aspekter er kommet til
- i astronomi: innbyrdes forhold mellom himmellegemene
- i flertall: varsel, merke etter aspektene på himmelen
- i språkvitenskap: grammatisk kategori eller verbform som markerer hvordan en handling foregår, særlig med hensyn til utstrekning i tid;jamfør aksjonsart