Bokmålsordboka
kasuistikk
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kasuistikk | kasuistikken | kasuistikker | kasuistikkene |
Походження
fra fransk; av latin casus ‘forhold, tilfelle’Значення та вживання
- beskrivelse av ett eller flere enkelttilfeller av en sykdom
Приклад
- kasuistikkene gjennomgås regelmessig ved sykehuset
- i etikk og teologi: det å anvende allmenne moralprinsipper på de enkelte konkrete tilfeller
- spissfindig resonnement;
Приклад
- han ble overbevist av sin egen kasuistikk