Bokmålsordboka
karve 3
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å karve | karver | karva | har karva | karv! |
| karvet | har karvet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| karva + іменник | karva + іменник | den/det karva + іменник | karva + іменник | karvende |
| karvet + іменник | karvet + іменник | den/det karvede + іменник | karvede + іменник | |
| den/det karvete + іменник | karvete + іменник | |||
Походження
beslektet med lavtysk kerven ‘skjære’Значення та вживання
- skjære i småbiter, hakke med kniv
Приклад
- karve sund noe;
- karve i pipa
- skjære ut (i tre eller bein)
Приклад
- hun karvet navnet inn i treet
Фіксовані вирази
- karva bladoppskåret bladtobakk
- han røykte karva blad