Bokmålsordboka
karikere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å karikere | karikerer | karikerte | har karikert | kariker! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| karikert + іменник | karikert + іменник | den/det karikerte + іменник | karikerte + іменник | karikerende |
Походження
av italiensk caricare ‘overlesse’; av latin carrus ‘kjerre’Значення та вживання
lage karikatur (1);
framstille eller etterligne på en latterliggjørende måte
Приклад
- karikere en person
- brukt som adjektiv:
- gjengi noe i karikert form