Bokmålsordboka
kaputt
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| kaputt | kaputt | kaputt | kaputt |
Походження
gjennom tysk, fra fransk être capot ‘tape (i kortspill)’ av capoter ‘kantre’; opprinnelig av latin caput ‘hode’Значення та вживання
ødelagt, utslitt
Приклад
- motoren var kaputt;
- kneet hans var kaputt