Bokmålsordboka
kaptein
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kaptein | kapteinen | kapteiner | kapteinene |
Походження
gjennom nederlandsk kapitein og fransk capitaine, fra middelalderlatin capitaneus; av latin caput ‘hode’Значення та вживання
- i Forsvaret: offisersgrad mellom løytnant og major;jamfør kapteinløytnant og rittmester
Приклад
- en kaptein er leder eller nestkommanderende for et kompani
Приклад
- kapteinen har hovedansvaret for skipets sjødyktighet
- som etterledd i ord som
- flaggkaptein
- kommandørkaptein
- orlogskaptein
- i idrett: spiller som er leder for lagkameratene
Приклад
- hun er kaptein på landslaget
- som etterledd i ord som
- lagkaptein