Bokmålsordboka
justitiarius
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en justitiarius | justitiarien | justitiarier | justitiariene |
| justitiariusen | justitiariuser | justitiariusene | |
Вимова
justisiaˊrius eller justitsiaˊriusПоходження
fra middelalderlatin; av latin justitia ‘rettferdighet’Значення та вживання
- leder av Høyesterett
Приклад
- bli utnevnt til ny justitiarius
- fram til 2002: (tittel for) leder av by- eller herredsrett