Bokmålsordboka
jan
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en jan | janen | janer | janene |
Походження
fra lavtysk; eller nederlandsk , av mannsnavnet JanЗначення та вживання
i forskjellige kortspill: tapende spiller som ikke når et visst antall poeng
Приклад
- bli jan