Bokmålsordboka
intransitiv 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| intransitiv | intransitivt | intransitive | intransitive |
Походження
fra latin; jamfør in- og transitiv (2Значення та вживання
i grammatikk, om verb: som ikke tar objekt (3);
til forskjell fra transitiv (2
Приклад
- ‘skinne’, ‘lyne’ og ‘skjelve’ er intransitive verb