Bokmålsordboka
instrumentasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en instrumentasjon | instrumentasjonen | instrumentasjoner | instrumentasjonene |
Походження
fra fransk; jamfør instrumentereЗначення та вживання
- det å instrumentere (1)
- måte som et musikkstykke er instrumentert på