Bokmålsordboka
innovere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å innovere | innoverer | innoverte | har innovert | innover! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| innovert + іменник | innovert + іменник | den/det innoverte + іменник | innoverte + іменник | innoverende |
Походження
av latin innovare ‘fornye’Значення та вживання
innføre noe nytt, fornye