Bokmålsordboka
inkvisisjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en inkvisisjon | inkvisisjonen | inkvisisjoner | inkvisisjonene |
Походження
fra latin , av inquirere ‘undersøke’Значення та вживання
- undersøkelse, strengt forhør
- i bestemt form entall, om eldre katolske forhold: kirkelig domstol som oppsporet og dømte kjettere