Bokmålsordboka
initiere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å initiere | initierer | initierte | har initiert | initier! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| initiert + іменник | initiert + іменник | den/det initierte + іменник | initierte + іменник | initierende |
Вимова
initsieˊre eller inisieˊreПоходження
av latin initiare ‘innvie’Значення та вживання
- ta initiativet til;sette i gang
Приклад
- initiere en debatt
- ta opp i et samfunn, en orden eller lignende;innvie