Bokmålsordboka
immunisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å immunisere | immuniserer | immuniserte | har immunisert | immuniser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| immunisert + іменник | immunisert + іменник | den/det immuniserte + іменник | immuniserte + іменник | immuniserende |
Значення та вживання
gjøre immun
Приклад
- vaksiner som immuniserer mot sykdom;
- immunisere seg mot kritikk