Bokmålsordboka
håndfestning, handfestning
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en handfestning | handfestningen | handfestninger | handfestningene |
| en håndfestning | håndfestningen | håndfestninger | håndfestningene | |
| жіночий | ei/en handfestning | handfestninga | handfestninger | handfestningene |
| ei/en håndfestning | håndfestninga | håndfestninger | håndfestningene | |
Походження
gjennom dansk, fra lavtysk; jamfør norrønt handfesting ‘løfte, avtale med håndslag’ og handfestning ‘trygd, sikkerhet’Значення та вживання
om eldre forhold: dokument som stadfester de plikter en valgt konge har overfor sine undersåtter