Bokmålsordboka
huner
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en huner | huneren | hunere | hunerne |
Походження
norrønt húnar; trolig fra (primært han-)kinesiskЗначення та вживання
person som hørte til et sentralasiatisk rytter- og nomadefolk som på slutten av folkevandringstiden brøt inn i Europa