Bokmålsordboka
hulke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å hulke | hulker | hulka | har hulka | hulk! |
| hulket | har hulket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| hulka + іменник | hulka + іменник | den/det hulka + іменник | hulka + іменник | hulkende |
| hulket + іменник | hulket + іменник | den/det hulkede + іменник | hulkede + іменник | |
| den/det hulkete + іменник | hulkete + іменник | |||
Походження
lydordЗначення та вживання
gråte voldsomt med stønnende, hule lyder
Приклад
- hulke og gråte;
- hulke sårt