Bokmålsordboka
hilde
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å hilde | hilder | hilda | har hilda | hild! |
| hildet | har hildet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| hilda + іменник | hilda + іменник | den/det hilda + іменник | hilda + іменник | hildende |
| hildet + іменник | hildet + іменник | den/det hildede + іменник | hildede + іменник | |
| den/det hildete + іменник | hildete + іменник | |||
Походження
fra dansk opprinnelig ‘vikle inn i nett eller garn’; beslektet med holdeФіксовані вирази
- være hildet ivære forblindet eller villedet av