Bokmålsordboka
henregne
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å henregne | henregner | henregna | har henregna | henregn!henregne! |
| henregnet | har henregnet | henregn! | ||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| henregna + іменник | henregna + іменник | den/det henregna + іменник | henregna + іменник | henregnende |
| henregnet + іменник | henregnet + іменник | den/det henregnede + іменник | henregnede + іменник | |
| den/det henregnete + іменник | henregnete + іменник | |||
Значення та вживання
regne for å høre med til;
falle inn under
Приклад
- ravn og skjære henregnes til kråkefamilien