Bokmålsordboka
hengi
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å hengi | hengir | hengahengav | har hengitt | hengi! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| hengitt + іменник | hengitt + іменник | den/det hengitte + іменник | hengitte + іменник | hengiende |
Походження
av hen (2Фіксовані вирази
- hengi seg tilbruke sin tid og kraft på;
la noe oppta seg fullstendig;
forfalle til- hengi seg til litterære studier;
- hengi seg til nytelse;
- hengi seg til ektemannen;
- hengi seg til drikk og svir