Bokmålsordboka
halte
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å halte | halter | halta | har halta | halt! |
haltet | har haltet | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
halta + іменник | halta + іменник | den/det halta + іменник | halta + іменник | haltende |
haltet + іменник | haltet + іменник | den/det haltede + іменник | haltede + іменник | |
den/det haltete + іменник | haltete + іменник |
Значення та вживання
Приклад
- halte og hinke;
- halte av banen etter kampen
- brukt som adverb:
- hun kom haltende
- i overført betydning: fungere dårlig;være lite treffende
Приклад
- sammenligningen halter
- i overført betydning: ha mangelfull rytme
Приклад
- det siste verset halter litt