Bokmålsordboka
halshogge, halshugge
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å halshogge | halshogger | halshogdehalshogg | har halshogd | halshogg! |
| å halshugge | halshugger | halshugdehalshugg | har halshugd | halshugg! |
| halshugget | har halshugget | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| halshogd + іменник | halshogd + іменник | den/det halshogde + іменник | halshogde + іменник | halshoggende |
| halshugd + іменник | halshugd + іменник | den/det halshugde + іменник | halshugde + іменник | halshuggende |
| halshugget + іменник | halshugget + іменник | den/det halshuggede + іменник | halshuggede + іменник | |
| den/det halshuggete + іменник | halshuggete + іменник | |||
Значення та вживання
henrette ved å hogge hodet av