Bokmålsordboka
haike
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å haike | haiker | haika | har haika | haik! |
| haiket | har haiket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| haika + іменник | haika + іменник | den/det haika + іменник | haika + іменник | haikende |
| haiket + іменник | haiket + іменник | den/det haikede + іменник | haikede + іменник | |
| den/det haikete + іменник | haikete + іменник | |||
Походження
av engelsk hikeЗначення та вживання
- skaffe seg gratis skyss ved å stoppe biler langs veien
Приклад
- de retter ut tommelen og prøver å haike;
- mange ungdommer haiker rundt i ferien
- om speidere: være på haik (2)