Bokmålsordboka
grunngivning, grunngiving, grunngiing
іменник чоловічий або жіночий
рід | однина | множина | ||
---|---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
чоловічий | en grunngiing | grunngiingen | grunngiinger | grunngiingene |
en grunngiving | grunngivingen | grunngivinger | grunngivingene | |
en grunngivning | grunngivningen | grunngivninger | grunngivningene | |
жіночий | ei/en grunngiing | grunngiinga | grunngiinger | grunngiingene |
ei/en grunngiving | grunngivinga | grunngivinger | grunngivingene | |
ei/en grunngivning | grunngivninga | grunngivninger | grunngivningene |
Значення та вживання
grunn som oppgis for noe;
begrunnelse, forklaring, argument
Приклад
- hvilken grunngivning gav hun?