Bokmålsordboka
gross 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et gross | grosset | gross | grossagrossene |
Походження
av fransk (le) gros, substantivisk av gros ‘stor, tykk’; av latin grossus ‘stor, tykk’Значення та вживання
stor mengde, flertall
Приклад
- klassisk musikk drukner i grosset av medier;
- hun overgår grosset av andre forfattere i språklige ferdigheter
Фіксовані вирази
- det store gross/grossetstorparten, størstedelen;
de fleste- det store gross av tenåringer er flinke til å følge reglene;
- vinningskriminalitet utgjør det store grosset av forbrytelser;
- det store gross vil ikke få endret planene sine for ferien