Bokmålsordboka
gjenkjenne
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjenkjenne | gjenkjenner | gjenkjente | har gjenkjent | gjenkjenn! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjenkjent + іменник | gjenkjent + іменник | den/det gjenkjente + іменник | gjenkjente + іменник | gjenkjennende |
Значення та вживання
Приклад
- jeg gjenkjente henne straks;
- vitner gjenkjente ransmannen;
- han er lett å gjenkjenne