Bokmålsordboka
gjenforsikre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjenforsikre | gjenforsikrer | gjenforsikra | har gjenforsikra | gjenforsikr!gjenforsikre! |
| gjenforsikret | har gjenforsikret | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjenforsikra + іменник | gjenforsikra + іменник | den/det gjenforsikra + іменник | gjenforsikra + іменник | gjenforsikrende |
| gjenforsikret + іменник | gjenforsikret + іменник | den/det gjenforsikrede + іменник | gjenforsikrede + іменник | |
| den/det gjenforsikrete + іменник | gjenforsikrete + іменник | |||
Значення та вживання
forsikring (3) som et forsikringsselskap tegner i et annet selskap slik at risikoen blir fordelt;