Bokmålsordboka
anmarsj
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en anmarsj | anmarsjen | anmarsjer | anmarsjene |
Походження
fra tysk ‘marsj mot et sted’Фіксовані вирази
- i anmarsji ferd med å komme;
nært forestående- høsten er i anmarsj;
- et uvær er i anmarsj