Bokmålsordboka
anlegge
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å anlegge | anlegger | anla | har anlagt | anlegg! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| anlagt + іменник | anlagt + іменник | den/det anlagte + іменник | anlagte + іменник | anleggende |
Походження
fra lavtysk eller tyskЗначення та вживання
Приклад
- anlegge vei;
- anlegge en festning
- begynne med;etablere
Приклад
- anlegge en samling;
- anlegge en filial;
- anlegge skjegg;
- anlegge hage
Приклад
- anlegge en annen målestokk;
- det kommer an på hvilket synspunkt en anlegger
Фіксовані вирази
- anlegge sak mot