Bokmålsordboka
frikativ 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| frikativ | frikativt | frikative | frikative |
Походження
av latin fricare ‘gni’Значення та вживання
om språklyd: som uttales ved at luftstrømmen passerer en innsnevring i munnhulen og lager en vislelyd;
jamfør frikativ (1