Bokmålsordboka
anfordring
іменник жіночий або чоловічий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en anfordring | anfordringen | anfordringer | anfordringene |
| жіночий | ei/en anfordring | anfordringa | ||
Походження
fra tysk , av foreldet anfordreФіксовані вирази
- på anfordringpå forlangende, etter anmodning, etter ønske