Bokmålsordboka
forvise
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forvise | forviser | forviste | har forvist | forvis! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forvist + іменник | forvist + іменник | den/det forviste + іменник | forviste + іменник | forvisende |
Походження
fra lavtysk; av for- (2 og vise (2Значення та вживання
- vise bort, utvise (1), deportere;tvinge noen til å dra fra bostedet sitt
Приклад
- de ble forvist til Sibir
- plassere på et dårligere sted
Приклад
- skapet ble forvist til loftet;
- hun ble forvist til garderoben