Bokmålsordboka
forvanske
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forvanske | forvansker | forvanska | har forvanska | forvansk! |
| forvansket | har forvansket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forvanska + іменник | forvanska + іменник | den/det forvanska + іменник | forvanska + іменник | forvanskende |
| forvansket + іменник | forvansket + іменник | den/det forvanskede + іменник | forvanskede + іменник | |
| den/det forvanskete + іменник | forvanskete + іменник | |||
Походження
av gammeldansk vanske ‘skade, mangel’; av for- (2Значення та вживання
- gjøre noe vanskeligere
Приклад
- regnet forvansket opprydningsarbeidet;
- visumkravene forvansker utenlandsreisen
Приклад
- forvanske en underskrift;
- nå forvansker du ordene mine
- brukt som adjektiv
- en forvansket skrivemåte;
- drømmenes forvanskede og forvrengte logikk