Bokmålsordboka
forutsetningsløs, forutsetningslaus
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| forutsetningslaus | forutsetningslaust | forutsetningslause | forutsetningslause |
| forutsetningsløs | forutsetningsløst | forutsetningsløse | forutsetningsløse |
Значення та вживання
som er uten forutsetninger eller dogmer;
Приклад
- filosofien har en forutsetningsløs holdning
- brukt som adverb:
- møte andre forutsetningsløst