Bokmålsordboka
forstrekke 2
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forstrekke | forstrekker | forstrakk | har forstrukket | forstrekk! |
| forstrakte | har forstrakt | |||
| forstrekte | har forstrekt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forstrukken + іменникforstrukket + іменник | forstrukket + іменник | den/det forstrukne + іменник | forstrukne + іменник | forstrekkende |
| forstrakt + іменник | forstrakt + іменник | den/det forstrakte + іменник | forstrakte + іменник | |
| forstrekt + іменник | forstrekt + іменник | den/det forstrekte + іменник | forstrekte + іменник | |
Походження
samme opprinnelse som forstrekke (1Значення та вживання
Приклад
- forstrekke en med et lån