Bokmålsordboka
forpleie
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forpleie | forpleier | forpleia | har forpleia | forplei! |
| forpleide | har forpleid | |||
| forpleiet | har forpleiet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forpleia + іменник | forpleia + іменник | den/det forpleia + іменник | forpleia + іменник | forpleiende |
| forpleid + іменник | forpleid + іменник | den/det forpleide + іменник | forpleide + іменник | |
| forpleiet + іменник | forpleiet + іменник | den/det forpleiede + іменник | forpleiede + іменник | |
| den/det forpleiete + іменник | forpleiete + іменник | |||