Bokmålsordboka
forpakte
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å forpakte | forpakter | forpakta | har forpakta | forpakt! |
forpaktet | har forpaktet | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
forpakta + іменник | forpakta + іменник | den/det forpakta + іменник | forpakta + іменник | forpaktende |
forpaktet + іменник | forpaktet + іменник | den/det forpaktede + іменник | forpaktede + іменник | |
den/det forpaktete + іменник | forpaktete + іменник |