Bokmålsordboka
forkalke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forkalke | forkalker | forkalka | har forkalka | forkalk! |
| forkalket | har forkalket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forkalka + іменник | forkalka + іменник | den/det forkalka + іменник | forkalka + іменник | forkalkende |
| forkalket + іменник | forkalket + іменник | den/det forkalkede + іменник | forkalkede + іменник | |
| den/det forkalkete + іменник | forkalkete + іменник | |||