Bokmålsordboka
forgrene, forgreine
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forgreine | forgreiner | forgreina | har forgreina | forgrein! |
| forgreinet | har forgreinet | |||
| forgreinte | har forgreint | |||
| å forgrene | forgrener | forgrena | har forgrena | forgren! |
| forgrenet | har forgrenet | |||
| forgrente | har forgrent |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forgreina + іменник | forgreina + іменник | den/det forgreina + іменник | forgreina + іменник | forgreinende |
| forgreinet + іменник | forgreinet + іменник | den/det forgreinede + іменник | forgreinede + іменник | |
| den/det forgreinete + іменник | forgreinete + іменник | |||
| forgreint + іменник | forgreint + іменник | den/det forgreinte + іменник | forgreinte + іменник | |
| forgrena + іменник | forgrena + іменник | den/det forgrena + іменник | forgrena + іменник | forgrenende |
| forgrenet + іменник | forgrenet + іменник | den/det forgrenede + іменник | forgrenede + іменник | |
| den/det forgrenete + іменник | forgrenete + іменник | |||
| forgrent + іменник | forgrent + іменник | den/det forgrente + іменник | forgrente + іменник | |