Bokmålsordboka
forevige
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forevige | foreviger | foreviga | har foreviga | forevig! |
| foreviget | har foreviget | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| foreviga + іменник | foreviga + іменник | den/det foreviga + іменник | foreviga + іменник | forevigende |
| foreviget + іменник | foreviget + іменник | den/det forevigede + іменник | forevigede + іменник | |
| den/det forevigete + іменник | forevigete + іменник | |||