Bokmålsordboka
finhakke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å finhakke | finhakker | finhakka | har finhakka | finhakk! |
| finhakket | har finhakket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| finhakka + іменник | finhakka + іменник | den/det finhakka + іменник | finhakka + іменник | finhakkende |
| finhakket + іменник | finhakket + іменник | den/det finhakkede + іменник | finhakkede + іменник | |
| den/det finhakkete + іменник | finhakkete + іменник | |||