Bokmålsordboka
-feldig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| -feldig | -feldig | -feldige | -feldige |
Походження
fra lavtysk, norrønt feldr ‘beskaffen’; av falle (2Значення та вживання
etterledd i adjektiv som beskriver en tilstand;
i ord som avfeldig, drikkfeldig og lemfeldig