Bokmålsordboka
tannbrudd, tannbrott
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et tannbrott | tannbrottet | tannbrott | tannbrottatannbrottene |
| et tannbrudd | tannbruddet | tannbrudd | tannbruddatannbruddene |
Значення та вживання
brudd på krone (1, 3) eller rot (1, 3) i en tann