Bokmålsordboka
stave 2
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stave | staver | stava | har stava | stav! |
| stavet | har stavet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stava + іменник | stava + іменник | den/det stava + іменник | stava + іменник | stavende |
| stavet + іменник | stavet + іменник | den/det stavede + іменник | stavede + іменник | |
| den/det stavete + іменник | stavete + іменник | |||
Походження
norrønt stafaЗначення та вживання
Приклад
- lære å stave;
- stave seg gjennom et brev;
- stave et navn riktig;
- hvordan staver du ‘medisin’?