Bokmålsordboka
steinkar
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et steinkar | steinkaret | steinkar | steinkarasteinkarene |
Значення та вживання
- kar (2, 1) av stein eller steintøy
- brukar av stein
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et steinkar | steinkaret | steinkar | steinkarasteinkarene |