Bokmålsordboka
selverklært, sjølerklært
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| selverklært | selverklært | selverklærte | selverklærte |
| sjølerklært | sjølerklært | sjølerklærte | sjølerklærte |
Значення та вживання
som selv har fastslått noe om seg selv, for eksempel at en har en bestemt egenskap;
Приклад
- han er en selverklært fotballekspert