Bokmålsordboka
enspråklig, ettspråklig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| enspråklig | enspråklig | enspråklige | enspråklige |
| ettspråklig | ettspråklig | ettspråklige | ettspråklige |
Значення та вживання
- som bare kan ett språk;til forskjell fra flerspråklig (1) og tospråklig (1)
Приклад
- være enspråklig
- med bare ett språk
Приклад
- en enspråklig ordbok;
- et enspråklig område