Bokmålsordboka
selvkjær, sjølkjær
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| selvkjær | selvkjært | selvkjære | selvkjære |
| sjølkjær | sjølkjært | sjølkjære | sjølkjære |
Значення та вживання
som har (altfor) mye tanke for seg selv og sin egen velferd;