Bokmålsordboka
selvgitt, sjølgitt
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
selvgitt | selvgitt | selvgitte | selvgitte |
sjølgitt | sjølgitt | sjølgitte | sjølgitte |
Значення та вживання
som ikke er til å tvile på;
Приклад
- en selvgitt grunn;
- svaret var selvgitt